Αμπάρωσα την πόρτα της καρδιάς μου
κι αγκάλιασα τη νύχτα τη πικρή
και κούρνιασα ανάμεσα στον πόνο
με σκέπασε της νύχτας η σιγή.

Βοήθα με Θεέ μου να ξεχάσω
μια αγάπη που με πίκρανε πολύ,
που μ’ άφησε και χάθηκε μια μέρα
και γέμισε με πόνο μια ψυχή.

Μαζεύτηκαν τριγύρω οι καημοί μου
να κάνουν συντροφιά στην μοναξιά μου
και κλάψανε κι αυτοί μαζί με μένα
τα τόσα προδομένα όνειρα μου.

Βοήθα με Θεέ μου να ξεχάσω
μια αγάπη που με πίκρανε πολύ,
που μ’ άφησε και χάθηκε μια μέρα
και γέμισε με πόνο μια ψυχή.