Σ’ έχω συνηθίσει τόσο
σαν τα ρούχα που φορώ
και η ώρα δεν περνάει
λίγο άμα δεν σε δω.

Και τώρα τι γίνεται τώρα
που ζω μόνο για σένανε.
Και τώρα τι γίνεται τώρα
γιατί δεν μου μιλάς.

Και τώρα τι γίνεται τώρα
που ζω μόνο για σένανε.
Και τώρα τι κάνω τώρα
σαν ξένο με κοιτάς.

Έχεις πάρει το μυαλό μου
και δεν έχω λογική,
όποια και να δω στο δρόμο
μοιάζει σαν να είσαι εσύ.

Και τώρα τι γίνεται τώρα
που ζω μόνο για σένανε.
Και τώρα τι γίνεται τώρα
γιατί δεν μου μιλάς.

Και τώρα τι γίνεται τώρα
που ζω μόνο για σένανε.
Και τώρα τι κάνω τώρα
σαν ξένο με κοιτάς.