Όσο κρατάει μια ζωή ένα Σαββάτο βράδυ
κράτησε η αγάπη αυτή που πρόσμενα καιρό.
Ήρθε σαν άστρο την αυγή έδιωξε το σκοτάδι,
της μοναξιάς μου η σιωπή και ένα σ’ αγαπώ.

Γιατί οι αγάπες να περνούν,
να σβήνουν σαν φεγγάρια,
να μην κρατούν οι έρωτες ποτέ οι δυνατοί.

Γιατί οι αγάπες να περνούν,
να χάνονται τα βράδια
ν’ αφήνουν ανοιχτές πληγές ολόκληρη ζωή.

Όσο κρατάει μια εκδρομή χαρούμενη το Μάη,
έζησε η αγάπη δυνατή που έψαχνα να βρω.
Μα έφυγε μια χαραυγή και μ’ άφησε ένα δάκρυ
για να προσμένω μια ζωή όνειρο μακρινό.

Γιατί οι αγάπες να περνούν,
να σβήνουν σαν φεγγάρια,
να μην κρατούν οι έρωτες ποτέ οι δυνατοί.

Γιατί οι αγάπες να περνούν,
να χάνονται τα βράδια
ν’ αφήνουν ανοιχτές πληγές ολόκληρη ζωή.