Μια ζεϊμπεκιά μεσ’ στην βροχή
είπα να βγάλω την ψυχή
απόψε να χορέψει.
Μου έδωσε την αφορμή,
ένα σαράβαλο κορμί
που θέλει ν’ αλητέψει.

Κι όταν ρίχνω τις στροφές μου,
ήττες και καταστροφές μου
και χτυπήματα απ τη μοίρα,
διώχνω μεσ’ απ’ το μυαλό μου
όσους θέλουν το κακό μου,
γίνεται η βροχή πλημμύρα.

Μια ζεΪμπεκιά μεσ’ την βροχή
δίχως μια τύψη μια ενοχή
για κάθε μια γυναίκα.
Που έρωτα ξέρει να κερνά
κι ας έχει πίκρα στην καρδιά
εννιά φορές στις δέκα.