Όσο βαρούν τα σίδερα βαρούν τα μαύρα ρούχα
γιατί τα φόρεσα κι εγώ για μιαν αγάπη ‘πού ‘χα.

Είχα και υστερήθηκα, θυμούμαι και στενάζω,
άνοιξε γης μέσα να μπώ κόσμο να μην κοιτάζω.