Χτίζω φωλιά τα λόγια σου τα καθημερινά
στις πιο απλές κινήσεις σου βραδιάζω.
Φωτιά στις κληματόβεργες, τα μάτια σου φωτιά
και γίνομαι πουλί, κοντά σου να κουρνιάζω.

Είμαι μια άνοιξη στα χέρια σου
ένας χειμώνας όταν λείπεις.
Είμαι δροσιά στα καλοκαίρια σου
νεράκι στη φωτιά της λύπης.

Πρέσπες μικρές τα μάτια σου χιονίζουνε
τα μαγικά σου χέρια Αύγουστο φυτεύουν.
Χάνονται θάλασσες στα χείλη σου που ανθίζουνε
κι απ’ τα φιλιά σου καταιγίδες προφητεύουν.

Είμαι μια άνοιξη στα χέρια σου
ένας χειμώνας όταν λείπεις.
Είμαι δροσιά στα καλοκαίρια σου
νεράκι στη φωτιά της λύπης.