Μες τα κουρέλια της ψυχής μου
έχει φωλιάσει η σιωπή μου
μη με ρωτάς καρδιά που πάμε
έχω ξεχάσει να θυμάμαι.

Μόνο μία μέρα έχω ζήσει
απ’ την αυγή μέχρι τη δύση
σε μία μέρα αυτού του κόσμου
η γέννηση κι ο θάνατός μου.

Μες το γιαπί της μοναξιάς μου
θαμμένα έχω τα όνειρά μου
μετά από κάθε καρδιοχτύπι
μέσα μου σπίτωνα την λύπη.