Έλα μαζί μου
για έναν περίπατο στη γη μου
για μία βόλτα
πλημμυρισμένη πυρκαγιές.

Έλα μαζί μου
μοιάζει με κήπο η ψυχή μου
που κάθε βράδυ
τον ποτίζουνε φωτιές.

Στο χώμα έθαψα μια μέρα την αγάπη
και στην αυλή μου δεν φυτρώνουν πια καρδιές.
Χορταριασμένα τα πλακάκια απ' τα λάθη
κι εσύ με λίπασμα να κλείνεις τις πληγές.

Με τα δυο χέρια σου σκαλίζεις το κορμί μου
και τα αγκάθια αφαιρείς μ' υπομονή.
Τα ματωμένα δάχτυλά σου δεν σε κάνουνε να κλαίς
κι από το αίμα σου αναβλύζουν ευωδιές.

Περίπατος στον κήπο μου
στον μαραμένο κήπο.