Θα ξημερώσει πάλι δεν αργεί
Καιρό πολύ σωπαίνουν τα όνειρά μας
Ο ήλιος και για μας θα ξαναβγεί
Θ' ανοίξουν όπου να 'ναι τα φτερά μας

Αλησμόνητη πατρίδα είσαι πάντα εσύ
Τα καλύτερά μου χρόνια σου χρεώνω
Η χαμένη μου ελπίδα έμεινες εσύ
Μες στο πέλαγο του νόστου σ' ανταμώνω

Δε θέλει δάκρυ πια και στεναγμό
Δε θέλει άλλη πίκρα κι άλλο πόνο
Δε θέλει θρήνο για το μισεμό
Για να περάσουν όλα θέλει χρόνο