Πώς να ηρεμήσει αυτή η ζωή
να γίνει χάδι η προσμονή
στεγνώνει δάκρυα ο καιρός
βάζει νερά ο εγωισμός.

Πώς να δεχθώ πως είναι αργά
πώς να κερδίσω μια φορά
αλλάζει χρώμα ο ουρανός
πώς να κρυφτώ σ΄αυτό το φως.

Πώς να σε κρατήσω δυνατά
στάζουν τα χέρια μου φωτιά
κι αυτή η χάρτινη αγκαλιά
δε μου θυμίζει εσένα πια
βγαίνω στη θάλασσα
κι είσαι κοντά όσο ένα ψέμα.

Όσο κι αν ξεφύγω στ’ ανοιχτά
όσο κι αν σκάψω στα βαθιά
δε ζωντανεύει ο σφυγμός
δε γαληνεύει ο καιρός.

Πώς να βαδίσω στη σιωπή
να δραπετεύσω από τη γη
να μ’ αγκαλιάσει ο ουρανός
να αναδυθώ σ’ αυτό το φως.