Είσαι εσύ ένα λουλούδι
σε βαλτόνερα που ζεις.

Είσαι μια φυλακισμένη
μες στης νύχτας τη ζωή
και ζητάς απελπισμένη
λίγος ήλιος να σε δει.

Μα εγώ που σ’ αγαπάω
δεν σ' αφήνω να χαθείς
απ’ τη φυλακή της νύχτας
θα σε βγάλω να σωθείς.

Απ’ τα δίχτυα εσύ της νύχτας
να ξεφύγεις προσπαθείς
και γυρεύεις ένα χέρι
τη χαρά να ξαναβρείς

Μα εγώ που σ’ αγαπάω
δεν σ' αφήνω να χαθείς
απ’ τη φυλακή της νύχτας
θα σε βγάλω να σωθείς.