Κούλη, δεν φεύγω τελικά, Κούλη
κι ας έχει γίνει σάλος
κι αν είσαι εσύ κανονικός, Κούλη
εγώ θα 'μαι ο άλλος.

Εγώ θα είμαι ένας τρελός,
ρώτα κι αυτόν που το 'πε
εγώ τις νύχτες τραγουδώ
κι αυτός χορεύει στ' Οpen.

Εγώ θα λέω ποιος πεινά,
στους δρόμους ποιος κοιμάται
κι όταν σ' ακούνε να μιλάς
θα δείχνω ποιος φοβάται.

Κούλη, δεν φεύγω από 'δω, Κούλη
ήμουνα και θα μείνω
ενδελεχώς υπόγειος, Κούλη
τρύπα, σπαθί και κρίνο.

Που τραγουδά χωρίς φωνή
δεν είναι κι από τζάκι
και που τολμά να μετρηθεί
με βέρο Μητσοτάκη.

Που έχει φίλους καρδιακούς
και σπίτι ζαχαρένιο
στον Ιορδάνη πείτε το,
πείτε το και στο Μένιο.

Κούλη δεν φεύγω τελικά, Κούλη
ούτ΄ όνομα αλλάζω
κι αφού ο λαός μου το ποθεί, Κούλη

τη συμφωνία σπάζω.

Κούλη κρατώ το επίθετο, Κούλη
μου το 'πε κι ο Βλαχάκης:
“Μήτσο μου, κράτα τ’ όνομα”, Κούλη
Εγώ είμαι ο Μητσοτάκης.