Μέσα στη νύχτα άκουσα βήματα ξανά
να πλησιάζουν και ν’ ανεβαίνουν τα σκαλιά.
Στάθηκα πάλι μες στο σκοτάδι
και περιμένω ένα σου χάδι, ένα σημάδι.

Και πάλι μετανιώνεις
και πάλι με τελειώνεις,
μεταβολή και φεύγεις
μόνος μου ξανά.

Έκλαψα μόνος πάλι
μόνος μου μες στη ζάλη,
φωνή δεν έχω άλλη
μόνο σε ρωτώ που πας.

Τελειώσαν όλα, βήματα σβήσαν στη σιωπή
κι άρχισε πάλι μες στην καρδιά μου μια βροχή.
Τώρα μονάχος σ’ άδειο σεντόνι
πάλι ξαπλώνω, το τέλος ζυγώνει και με τελειώνει.

Και πάλι μετανιώνεις
και πάλι με τελειώνεις,
μεταβολή και φεύγεις
μόνος μου ξανά.

Έκλαψα μόνος πάλι
μόνος μου μες στη ζάλη,
φωνή δεν έχω άλλη
μόνο σε ρωτώ που πας.