Μια φορά κι έναν καιρό
έστησ’ ο λαγός χορό
και τ’ αηδόνι κελαηδούσε
με φωνή μελωδική
κι ο λαγός χοροπηδούσε
κι όλοι εθαύμαζαν εκεί.

Κι ο λαγός χοροπηδούσε
κι όλοι εθαύμαζαν εκεί.

Μια χελώνα τον θωρεί
και ζηλεύει και θαρρεί
πως χορό κι εκείνη ξέρει
και φωνάζει στο λαγό.
έλα πιάσε με απ’ το χέρι
να σ’ ακολουθώ κι εγώ.

Έλα πιάσε με απ’ το χέρι
να σ’ ακολουθώ κι εγώ».

Ο λαγός καιρό δε χάνει
απ’ το χέρι τηνε πιάνει
και χορεύοντας πηγαίνει
και τη σέρνει και γελά
μα η χελώνα φορτωμένη
πέφτει και κατρακυλά.

Μα η χελώνα φορτωμένη
πέφτει και κατρακυλά.