Σαν τα καράβια που πεθαίνουν στη στεριά
τα όνειρα μου σε μια άκρη πεταμένα.
Έχεις στα στήθια σου μια χάρτινη καρδιά
που δεν πονάει και δεν νοιάζεται για μένα.

Αφού δεν ξέρεις ν' αγαπάς
γιατί με ρίχνεις στη φωτιά σου
μα όταν κλαις και θα πονάς
δεν θα ‘μαι εγώ κοντά σου.

Μέσα στην έρημο Σαχάρα της καρδιάς
σαν λουλουδάκι η αγάπη είχε ανθίσει.
Όμως στον άνεμο απόψε τη σκορπάς
και το φεγγάρι απ’ τον πόνο έχει δακρύσει.

Αφού δεν ξέρεις ν' αγαπάς
γιατί με ρίχνεις στη φωτιά σου
μα όταν κλαις και θα πονάς
δεν θα ‘μαι εγώ κοντά σου.