Υπάρχουν νύχτες, γράφεις,

Που τα φεγγάρια δε σε χορταίνουν

Θες να δαγκώσεις δρόμους

Να ξεσκίσεις στηθαία

Να καταπιείς χιλιόμετρα


Μ’ αυτά και μ’ αυτά

Οι ποιητές νηστικοί όλο μένουν


Ρε, άσε τα χαρτιά σου λέω κι έλα.