Πού σ’ έχω δει πού σ’ έχω αγγίξει ομορφιά
Και μου έκοψες το χέρι από τη ρίζα

Διάφανη πέρασες υγρή ζεστή και σάρκινη
Πρόλαβα και σ’ απόλαυσα στην πιο πικρή στιγμή μου

Για μένα ολοκληρώθηκες

Με άνθη η ποίηση μου δε σε στεφάνωσε
Τα λόγια δε σου δόθηκαν ακέρια
Μα εγώ από σένα έζησα κι έπαιξα τη ζωή μου
Στον κίνδυνο της ηδονής στο έλεος της οδύνης

Ποια ευλογία ακόμα θα `ναι για μένα τρομερή
Και ποια προκρούστεια τακτική την πόρτα μου θα σπάσει
Για να με βρεις στην ερημιά και να με αναγνωρίσεις