|
Στίχοι: Σελάνα Γραίκα
Μουσική: Αμελοποίητα
Και στάθηκα, στο σάστισμά μου κι είπα:
Πως παίρνει το κορμί σε μισοφέγγαρο
και οι πλευρές, δες μοιάζουνε
κρατήρες του πλανήτη
π’ όλη φεγγοβολάει η τέφρα ενέργεια
κι η σκόνη του λιγνίτη
όπως κοιλιά επίπεδη, σα λίμνη
και στοά,
που πάλλεται, όπως πετσί
του τύμπανου, πάλλεται
και βοά.
Βλέπω τη γη να μοιάζει
σώμα ή πρόσωπο
και βλέπω τα νερά, να στάζουν
σαν παρείσακτο εμπόδιο,
που το τινάζεις και πετά.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 339 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|