Είμαι στην αρχή της ζωής μου και είμαι έξω στο φως.Έχουν
περάσει χρόνια από τότε και προσπαθώ να ρουφήξω το άσπρο.
Μόνο το φως χρειαζόμουν. Ύστερα, σκέφτηκα, θα σταματήσω
να κάνω αυτόν το θόρυβο. Αν σταματήσω να κάνω αυτόν το
θόρυβο, θ’ ακούσω κάτι πολύ όμορφο. Δεν ξέρω ακόμα, αλλά
είμαι σίγουρη, κι αυτό μου συμβαίνει συχνά. Μου συμβαίνει
συχνά εκεί που κάθομαι και σκέφτομαι, αλλά δεν είναι καθόλου
αυτό. Καθόλου κάτι που σκέφτομαι, αλλά αυτό με βοηθάει. Με
βοηθάει να μην έχω το νου μου, να μην περιμένω τίποτα. Γιατί
τότε τίποτα δε θα μπορούσε να συμβεί, εκτός από κάτι που
ήδη το ξέρω. Και τι ξέρω εγώ; Τι ξέρω;