Ερχόταν ο πόνος
καθόταν δίπλα μου τα έρημα βράδια, τα σιωπηλά βράδια
κρατώντας μια αξίνα κι ένα φτυάρι.
«Ξεκίνα να σκαλίζεις» φώναζε.
Έτσι φύτεψα άλλο ένα αστέρι στο σκοτάδι.