Απ’ το τοπίο μας,
το μόνο που δε θυμάμαι είναι
το λουλούδι που φορούσες.
Σκόρπιζε παντού τ’ άρωμα της λιτανείας.
Αυτό το θυμάμαι, και τα πέταλά του ήταν άτυχα,
κι αυτό το θυμάμαι!

Προσπαθούσα να σου πω, λέει,
πως είχα πεθάνει.

Ή μάλλον όχι!
Ήταν κόκκινο.