Έχεις τον τρόπο σου σαν έρχεσαι τα βράδια
κι εξουσιάζεις τρυφερά κάθε στιγμή.
Με τ’ άγγιγμα σου εξαφανίζεις τα σημάδια
και να σε θέλω βρίσκω αφορμή.

Είσαι τ’ αστέρι της λεωφόρου
είσαι σειρήνα του ασθενοφόρου,
του μαρκαδόρου η πρώτη λέξη
και στο μυαλό μου η πρώτη σκέψη.

Έχεις τον τρόπο σου σαν βλέπεις τ’ όνειρο μου
με ταξιδεύεις μαγικά κάθε στιγμή.
Όταν μ’ αγγίζεις πιάνει τρέλα το σφυγμό μου
κι η ανάσα σου μου καίει το κορμί.

Είσαι τ’ αστέρι της λεωφόρου
είσαι σειρήνα του ασθενοφόρου,
του μαρκαδόρου η πρώτη λέξη
και στο μυαλό μου η πρώτη σκέψη.