Ποιος να φανταζόταν πως
θα ήσουν τέτοια απάτη εσύ μαζί μου,
σαν να μου ‘ριχναν διαρκώς
μες το ποτό μου στάχτη κι αλλού να ήμουν.

Πόσο ανώριμο αγόρι, πόσο ακόμα παιδί
πάλι έβαλα πλώρη για άλλη μια καταστροφή.
Πόσα λίγα γνωρίζεις, πόσα αυτά που αγνοείς
η αγάπη είναι κάτι που δεν στο ‘μαθε κανείς.

Ίδιος είσαι και εσύ
όπως και όλοι αυτοί πριν από εσένα,
μάλλον φταίω εγώ
που συνέχεια αγαπώ κορμιά χαμένα.

Ποιος να φανταζόταν πως
θα ράγιζε η καρδιά μου από εσένα,
έμοιαζες ιδανικός
στα μάτια τα δικά μου μα ήσουν ψέμα.

Πόσο ανώριμο αγόρι, πόσο ακόμα παιδί
πάλι έβαλα πλώρη για άλλη μια καταστροφή.
Πόσα λίγα γνωρίζεις, πόσα αυτά που αγνοείς
η αγάπη είναι κάτι που δεν στο ‘μαθε κανείς.

Ίδιος είσαι και εσύ
όπως και όλοι αυτοί πριν από εσένα,
μάλλον φταίω εγώ
που συνέχεια αγαπώ κορμιά χαμένα.