Το σφάλμα μου τ’ ομολογώ
δεν φταις εσύ, μα φταίω εγώ,
επλήγωσα αγάπη μου
την παιδική ψυχή σου
και έγινα εμπόδιο
στον δρόμο της ζωής σου.

Και ποτάμι που τρέχει το δάκρυ μου
δεν ξεπλένει το σφάλμα μου αγάπη μου.
Δεν ξεπλένει το σφάλμα μου αγάπη μου
και ποτάμι που τρέχει το δάκρυ μου.

Τώρα που πήγες μακριά
κατάλαβα μα είν’ αργά,
τι άξιζες για μένανε,
τώρα το έχω νοιώσει
το σφάλμα μου κι ο χωρισμός
βαριά μ’ έχει πληγώσει.

Και ποτάμι που τρέχει το δάκρυ μου
δεν ξεπλένει το σφάλμα μου αγάπη μου.
Δεν ξεπλένει το σφάλμα μου αγάπη μου
και ποτάμι που τρέχει το δάκρυ μου.