Γιατί ‘ναι τα ματάκια σου
και πάλι δακρυσμένα
γιατί ‘ναι τα χειλάκια σου
στεγνά και πικραμένα.

Τι έχεις και κλαις, τι έχεις και κλαις
και την καρδιά μου καις
τι βαρύς καημός σε πνίγει
και μένα δεν το λες.

Μην κλαις αγάπη μου γλυκιά
και μην αναστενάζεις
αφού εγώ σε αγαπώ
δεν πρέπει ν’ αμφιβάλεις.

Τι έχεις και κλαις, τι έχεις και κλαις
και την καρδιά μου καις
τι βαρύς καημός σε πνίγει
και μένα δεν το λες.

Εγώ για σένα αγάπη μου
τα πάντα θυσιάζω
και το κορμί μου αν θες εσύ
μες τη φωτιά το βάζω.

Τι έχεις και κλαις, τι έχεις και κλαις
και την καρδιά μου καις
τι βαρύς καημός σε πνίγει
και μένα δεν το λες.