Καμιά δεν μου ‘τυχε χαρά
όπως ο πάσα ένας
κι εδώ στα χαρακώματα
με λεν με χίλια ονόματα
κι εγώ ‘μαι ο Κανένας.

Τα πάθη τα παράνομα
φωτιά και παρανάλωμα
τα λόγια τα χρυσόδετα
έπεα πτερόεντα.

Παγίδες στήνει το κορμί
μα πέφτει στην παγίδα
κι όσοι αγαπούν του σκοτωμού
στο τέρμα φτάνουν του γκρεμού
κι αυτό το λεν πατρίδα.

Τα πάθη τα παράνομα
φωτιά και παρανάλωμα
τα λόγια τα χρυσόδετα
έπεα πτερόεντα.