Απόψε φάνηκες φεγγάρι μου
κι έμεινα ξάγρυπνος μαζί σου,
μου ’πες πως το έκανες για χάρη μου
ήτανε Αύγουστος θυμήσου.

Και έχει πανσέληνο σαν τότε
κι είναι η νύχτα μαγική,
όμως δεν είμαστε μαζί
δεν μοιάζει τίποτα σαν τότε.

Ξέρω και πάλι θα κρυφτείς
στα σύννεφα και θα χαθείς,
θα φύγεις όπως έφυγε κι εκείνη.
Κι εγώ θα είμαι πάλι εδώ
τους δυο σας για να καρτερώ,
η μοναξιά μου έχει μόνο απομείνει.

Γρήγορα χάθηκες φεγγάρι μου
να δεις και εσύ θα με ξεχάσεις,
δεν θα ξανάρθεις πια για χάρη μου
θα πας αλλού να ησυχάσεις.

Και έχει πανσέληνο σαν τότε
κι είναι η νύχτα μαγική,
όμως δεν είμαστε μαζί
δεν μοιάζει τίποτα σαν τότε.

Ξέρω και πάλι θα κρυφτείς
στα σύννεφα και θα χαθείς,
θα φύγεις όπως έφυγε κι εκείνη.
Κι εγώ θα είμαι πάλι εδώ
τους δυο σας για να καρτερώ,
η μοναξιά μου έχει μόνο απομείνει.