Φέρναμε φοίνικες από το Λαύριο
για να φυτρώσουν στις αυλές
χτικιάρης ουρανός θολό το αύριο
και κάτι βρωμικες ψυχές

Κι όλο ψάχναμε να βρούμε μια γωνιά
να μπολιάσουμε τη νύχτα για ν’ ανθίσει
ρίχναμε κρασί μες στη μητέρα φύση
να πλύνει το φονιά

Φέρναμε χρώματα απ’ τη Μακρόνησο
και κάτι σίδερα παλιά
νυχτώνει στις καρδιές και στη χερσόνησο
παντού τριγύρω ερημιά

Κι όλο ψάχναμε να βρούμε μια γωνιά
να μπολιάσουμε τη νύχτα για ν’ ανθίσει
ρίχναμε κρασί μες στη μητέρα φύση
να πλύνει το φονιά