Φώτα και χνώτα στης πόλης τους ώμους
μόνος και μόνη σε άγνωστους δρόμους.
Τα βήματα αλλάζεις κι εγώ τα δικά μου
κοντεύω, κοντεύεις να φτάσεις κοντά μου.

Μοιάζει σαν ένα φιλμ
σε άσπρο μαύρο,
εγώ είναι ο Έρολ Φλιν
κι εσύ η Γκάρμπο.

Τείχη και τοίχοι στης πόλης το σχήμα
εσύ κι εγώ με γρήγορο βήμα.
Τα μέτρα τελειώνουν το ίδιο κι οι δρόμοι
δεν θα ‘μαι δεν θα ‘σαι ποτέ πλέον μόνοι.

Μοιάζει σαν ένα φιλμ
σε άσπρο μαύρο,
εγώ είναι ο Έρολ Φλιν
κι εσύ η Γκάρμπο.