Ψυχές που συναντήθηκαν να πάρουν τις καφτές
δεν ακούνε από φωνές
καπνίζουνε καναμπουριές
είναι παιδιά ενός ανώτερου Θεού
καπνίζουν φούντα που και που
με τον τρόπο που τους πάει παντού
με πίνει και το πίνω
το χτυπάω για να γίνω
τα φράγκα μου τα δίνω ακόμα
θα γίνω λιώμα στο πιωμα μέχρι να φάω το πρώτο κόλλημα
έχει ώρες που με παίρνει από πάνω
και έχει ώρες που με παίρνει από κάτω
και έχει ώρες που παίρνω το μικρόφωνο εγώ
με το στιλ το επικίνδυνο φουμάρω έτσι είμαι εγώ
ρισκάρω στο τσιγάρο κι όλα πάνε ωραία
ψηλά τα γάρα ένα την ημέρα
θα τους διώξει πέρα
μέρα με τη μέρα το μυαλό μου λιγοστεύει
σαν τον άλλον δε θα γίνω που ληστεύει όποιον βρει
για να πάρει Χασ..σσσσ μη το πει κανείς
ξέρω χιλιάδες ιστορίες που μιλάνε για χασίς
σου δίνω αυτό που χρόνια δε σου έδωσε κανείς
το πίνεις και σε πίνει

Ρεφραιν
Αν όλα τα παιδιά της γης καπνίζανε παρέα
κι αν τα παιδιά της γης καπνίζανε χασίς
αν όλα τα παιδιά της γης καπνίζανε παρέα
η γύρα θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλη

Ποιος θα δηλώσει παρών παντού
όλοι θέλουν να καπνίσουν νταφού
άσε με να δώ το σακουλάκι
κρύβει κάτι, απ’ τον Τάκη
για ένα ταλιράκι
θέλω να φουμάρω το νούμερο ένα μπάφο
ότι και να πάθω θα το πάθω για να μάθω
στο σχολειό μου με ένα γάρο
το βράδυ με έναν άλλο
μεσημέρι και απόγευμα είμαι ακόμα λιώμα
είμαι πιο κάτω απ’ το χώμα
είμαι είμαι και δεν είμαι
όταν είμαι και δεν είσαι
είσαι μέσα τότε άναψε τούτο
άναψε και τ’ άλλο
μέχρι να ραπάρω εγώ θα έρθει κι από δω
με τα μπερδεμένα λόγια σταματάω τα ρολόγια
η κάνναβις καλύτερη στο λάδι και απ’ τη σόγια
εδώ παπάς εκεί παπάς που είναι ο παπάς
τον στρίψαμε τον ήπιαμε τώρα θέλεις να φας
θέλει όλα να τα δει το παιδί θέλει ανάποδη
δεν του χαλάω χατίρι χαλάω όμως την κάνναβη