Άδεια η κάμαρα μας τώρα που ‘χεις φύγει
άδειο το κρεβάτι πώς να κοιμηθώ.
Ότι κι αν αγγίζω έχει το άρωμα σου
πλάι μου σε νιώθω μα δεν είσαι εδώ.

Φωνή αν είχε το κρεβάτι μου
θα μου ‘λεγε για σένα
πως ήσουνα αγάπη μου
το πιο μεγάλο ψέμα.

Φωνή αν είχε το κρεβάτι μου
θα μου ‘λεγε πως φτάνει
πως άδικα το δάκρυ μου
για σένανε κυλάει.

Πόσο άδεια μοιάζει τώρα η κάμαρα μας
έφυγες και μόνος πώς να κοιμηθώ.
Όπου κι αν κοιτάξω βλέπω τη σκιά σου
νιώθω να σ’ αγγίζω μα δεν είσαι εδώ.

Φωνή αν είχε το κρεβάτι μου
θα μου ‘λεγε για σένα
πως ήσουνα αγάπη μου
το πιο μεγάλο ψέμα.

Φωνή αν είχε το κρεβάτι μου
θα μου ‘λεγε πως φτάνει
πως άδικα το δάκρυ μου
για σένανε κυλάει.