Έρχεσαι σαν άνεμος,
φεύγεις σαν παράνομος
και αφήνεις πίσω μοναξιά.
Ζω μέσα στην κόλαση
σου ζητώ ακρόαση,
μείνε οριστικά, τελειωτικά
μέσα στη δική μου αγκαλιά.

Μη μου ξαναδώσεις έρωτα με δόσεις
μη γιατί σε θέλω πιο πολύ.
Μη μου ξαναδώσεις έρωτα με δόσεις
θα βουλιάξω και θα χαθώ σε ένα σου φιλί.

Όλα είναι εφήμερα
σαν θεριά ανήμερα μοιάζουνε
οι ώρες που περνώ.
Μα χτυπάς την πόρτα μου
και αρχίζει η βόλτα μου
ως τον ουρανό με σένα οδηγό,
μη μ’ αφήσεις πάλι στο κενό.

Μη μου ξαναδώσεις έρωτα με δόσεις
μη γιατί σε θέλω πιο πολύ.
Μη μου ξαναδώσεις έρωτα με δόσεις
θα βουλιάξω και θα χαθώ σε ένα σου φιλί.