Πέταξε τρεχαντήρα
άι γοργόνα καλομοίρα
τρέχα, πέτα ξενιτεμένο
ποτισμένο στην αρμύρα.

Πικρή, μέρα πικρή της ξενιτιάς
μες στον ύπνο μου ξυπνάει ο γυρισμός,
δάκρυ, αναστεναγμός
σε περιμένω να ‘ρθεις.

Φάνηκε περιστέρι
στα πανιά σου πρίμο αγέρι,
τρέχα, άνοιξε την αγκάλη
στο περιγιάλι να σε φέρει.

Γλυκιά μέρα του γυρισμού
στο χαγιάτι σου ‘στρωσα να κοιμηθείς,
αύριο σαν σηκωθείς
θα μου ιστορήσεις τα ξένα.