Βρέχει στο Σαντιάγο
γλυκιά μου αγάπη.
Του αέρα άσπρη καμέλια
φέγγει με σκιές ο ήλιος.

Βρέχει στο Σαντιάγο
στη σκοτεινή τη νύχτα.
Χόρτα από ασήμι και ύπνο
σκεπάζουν τ' αδειανό φεγγάρι.

Κοίτα τη βροχή στο δρόμο
θρήνος κρύσταλλου και πέτρας.
Κοίτα στον άνεμο που χάνεται
της θάλασσας μου σκιά και στάχτη.

Σαντιάγο
πρωινού αρχαίου νερό

Σαντιάγο
τρέμει η καρδιά μου, τρέμει.