Η θάλασσα χαμογελάει από μακριά
Δόντια από αφρό χείλια ουρανού.

Τί πουλάς, πουλάς, θαμπόχρωμη κοπέλα μου
με τα στήθια σου στον άνεμο;
Πουλάω, κύριε το νερό των θαλασσών.

Τί κουβαλάς, μαύρο παλικάρι
ανακατεμένο με το αίμα σου;
Κουβαλάω, κύριε το νερό των θαλασσών.

Τούτα τ' αρμυρά δάκρυα μάνα,
από πού έρχονται;
Κλαίω, κύριε, το νερό των θαλασσών.

Καρδιά κι αυτή η βαριά πικράδα,
από πού γεννήθηκε.
Πολύ πικρό είναι
το νερό των θαλασσών.