Στη θάλασσα του νου μου ταξιδεύεις
Ταράζεις τα νερά, τα γαληνεύεις
Η δίδυμη ζωή μας
περιμένει, περιμένει να ‘ναι πια δική μας

Καράβια οι σκέψεις
και αρμενίζουν
στα όνειρά μου
σιγοψιθυρίζουν
να σε θυμάμαι
να σ’ ανασαίνω
κάθε δειλινό
κάθε που πεθαίνω

Ναυάγησε η χαρά στην απουσία
και βγήκε στ’ ανοιχτά μια νοσταλγία
Αυτά που σου χρωστάω
περιμένω, περιμένω και στα τραγούδαω

Καράβια οι σκέψεις
και αρμενίζουν
στα όνειρά μου
σιγοψιθυρίζουν
να σε θυμάμαι
να σ’ ανασαίνω
κάθε δειλινό
κάθε που πεθαίνω