Ψάχνω για να βρω τι φταίει
ποιο παράπονο κρυφό
τη ζωή μου χρόνια καίει
κι είναι αδιάβατο βουνό.

Γιατί μου φαίνεται που μ’ έχει παρατήσει
χαρά που πέρασε και πίσω δεν γυρνά.
Σαν ξένη τώρα στέκεται στης ερημιάς τη βρύση
γεμίζει το ποτήρι και κερνά.

Μέρες φύγαν δίχως χρώμα
κύλησαν σα το νερό
μα διψώ και θέλω ακόμα
στη ζωή μου για να βρω.

Γιατί μου φαίνεται που μ’ έχει παρατήσει
χαρά που πέρασε και πίσω δεν γυρνά.
Σαν ξένη τώρα στέκεται στης ερημιάς τη βρύση
γεμίζει το ποτήρι και κερνά.