Του τηλεφώνου η γραμμή
μοιάζει να έχει διακοπεί αφού από σένα δε χτυπά.
Έρχονται μέρες γιορτινές
μα εγώ ακόμα ζω στο χθες γιατί δε σ’ έχω αγκαλιά.

Δες τόσα αστέρια φωτεινά ντύνουν κάθε γειτονιά
μα σκοτάδι στη δική μου την καρδιά.

Κάθε χρόνο θα κάνω την ίδια ευχή
κάποια μέρα να είμαστε πάλι μαζί
τα Χριστούγεννα πια μακριά σου δεν τ’ αντέχω.
Κάθε χρόνο για δώρο εσένα ζητώ
όλοι αγκαλιασμένοι και μόνη εγώ
κι άλλη πρωτοχρονιά θα περάσει που δε σε έχω.

Μέσα μου έχει παγωνιά
μου λείπεις άλλη μια χρονιά, μου λείπει κάθε μας λεπτό.
Φίλοι, γνωστοί και συγγενείς
δε με γεμίζει πια κανείς, εσένα θέλω απλά να δω.

Δες τόσα αστέρια φωτεινά ντύνουν κάθε γειτονιά
μα σκοτάδι στη δική μου την καρδιά.

Κάθε χρόνο θα κάνω την ίδια ευχή
κάποια μέρα να είμαστε πάλι μαζί
τα Χριστούγεννα πια μακριά σου δεν τ’ αντέχω.
Κάθε χρόνο για δώρο εσένα ζητώ
όλοι αγκαλιασμένοι και μόνη εγώ
κι άλλη πρωτοχρονιά θα περάσει που δε σε έχω.