Δεν φταις εσύ για το χάλι μου
φταίει τ’ αδειανό το κεφάλι μου,
γλέντησα όμως και χαλάλι μου
και δεν παραπονιέμαι.

Δεν φταις εσύ που ξεστράτησα
φταίω εγώ που την πάτησα,
μα τη ζωή μου την περπάτησα
για αυτό παρηγοριέμαι.

Άλλη μια φορά να ζούσα,
άλλη μια φορά,
ίδιο δρόμο θα τραβούσα
μα την Παναγιά.

Δεν φταις εσύ για τα λάθη μου
φταίω εγώ και τα πάθη μου
κι έμεινε άδειο το κρεβάτι μου
για αυτό και τυραννιέμαι.

Δεν φταις εσύ που ξεστράτησα
φταίω εγώ που την πάτησα,
μα τη ζωή μου την περπάτησα
για αυτό παρηγοριέμαι.

Άλλη μια φορά να ζούσα,
άλλη μια φορά,
ίδιο δρόμο θα τραβούσα
μα την Παναγιά.