Αν ήταν όνειρο χαμένο η αγάπη μας
δεν θα περίμενα ποτέ να ξαναρθείς.
Όμως γεννήθηκε, μεγάλωσε στο δάκρυ μας
για αυτό μια μέρα θα με θυμηθείς.

Και τότε θα κλαις και τότε θα λες
να σε συγχωρήσω.
Και τότε θα κλαις και τότε θα λες
κοντά σου θέλω να γυρίσω.

Αν ήταν κάτι που περνάει η αγάπη μας
δεν θα πονούσα πια δεν θα ‘μουν μοναχός.
Ξέχνα λοιπόν κι εσύ και σβήσε πια τα λάθη μας
να με γυρεύεις θα ‘ρθει ο καιρός.

Και τότε θα κλαις και τότε θα λες
να σε συγχωρήσω.
Και τότε θα κλαις και τότε θα λες
κοντά σου θέλω να γυρίσω.