Δεν μπορώ να ζω στο ψέμα σου
ενοχές στο κάθε βλέμμα σου,
μου μιλάς και άλλον σκέφτεσαι
με γελάς χωρίς ντροπή.

Μια ξενιτιά είν' η αγάπη σου,
σαν μετανάστης νιώθω πλάι σου,
ποτέ δε γνώρισα το χάδι σου
ποτέ, ποτέ.

Δεν μπορώ, δεν το ανέχομαι
προσβολές εγώ δε δέχομαι,
με φιλάς μα υποκρίνεσαι
μια καρδιά δεν εκτιμάς.

Μια ξενιτιά είν' η αγάπη σου,
σαν μετανάστης νιώθω πλάι σου,
ποτέ δε γνώρισα το χάδι σου
ποτέ, ποτέ.