Τ´ανθρώπου τα χαρίσματα είν ´από γεννητώντας μα τση τιμής κερδίζεται το ναμι πολεμώντας

Ο νους τ ´ανθρώπου δε γερνά και η σκέψη δε μερώνει όμως του φθείρουν το κορμί τα βάσανα κι οι πόνοι

Να ´χα του γέλιου το σπαθί να σκότωνα τον πόνο χαρές ελπίδες κι όνειρα να μεγαλώνουν μόνο


Πράμα ποτέ δε στένεται για πάντα.. σ' ένα τόπο κι ετσά περνά κι η μάνιτα κι η λύπη των αθρώπω.