Λίγο πριν φύγεις μου χες πει του ψεύτη κόσμου γέλα
γιατί η δική σου λογική είναι του άλλου η τρέλα.
Λίγο πριν φύγεις μου χες πει γέλα και μη σε νοιάζει
γιατί όταν νυχτώνει εδώ κάπου αλλού χαράζει.

Και ίσως αν σε άκουγα και εγώ
Να είχα βρει τη λύση
Τι βιαστικό μεθύσι η κάθε ανατολή
Και δες περάσαν οι καιροί
Θυμάμαι αυτά τα λόγια
Μοιάζουν ημερολόγια που μου ‘κλεψε η ζωή

Λίγο πριν φύγεις μου ‘χες πει μη φοβηθείς να κλάψεις
κι αν θες ν’ αλλάξει τούτη η γης πρέπει και συ ν’ αλλάξεις.
Λίγο πριν φύγεις μου ‘χες πει μη φοβηθείς το δάκρυ
μια θα ‘χει νόημα η ζωή μια δε θα βρίσκεις άκρη.