Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουνε τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά, τώρα ησυχία.
Μόνος έμεινα κι εγώ
μια καρδιά που σ’ αγαπούσε,
στάλα στάλα το ποτό
μάλωσε τον εαυτό
που πολλά ζητούσε.

Αυτά του ‘πα κι εγώ,
αυτά που μου ‘πε κι ο πόνος,
αυτός που αγαπάει βαθιά
στο τέλος μένει μόνος.

Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουνε τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία.

Μόνα πέφτουν τα φτερά
απ’ την πλάτη των αγγέλων
να βρουν οι άνθρωποι
χαρά για το άγριο μέλλον.
Μόνος είδα το θεό
μια βραδιά με καταιγίδα
και προτού διαλυθώ
είχα πει ότι θα ‘ρθω
κι άλλαξα πατρίδα.

Αυτά του ‘πα κι εγώ,
αυτά που μου ‘πε κι ο πόνος,
αυτός που αγαπάει βαθιά
στο τέλος μένει μόνος.

Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουνε τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία.