Ξένος μέσα σ’ άλλους ξένους,
άγνωστος κι ανώνυμος
ένας ορφανός του γένους
έχω γίνει μόνιμος

Άλλη γλώσσα και θρησκεία,
άλλα ήθη κι έθιμα
τα τραγούδια και τ’ αστεία
όλα μοιάζουν πένθιμα.

Μια έχουν θεωρία, να πατούν σε πτώματα
Αχ πατρίδα μου θυμάμαι τ’ Άγια σου τα χώματα…

Άγνωστη νοοτροπία
μα στην πλάτη έχω χρέος
γκρίζα βλέπω τα τοπία
και αισθάνομαι λαθραίος

Δύσκολη είναι η πορεία
κι η ανάγκη για το χρήμα
να ξεχνούν την ιστορία
είναι άδικο και κρίμα.

Μια έχουν θεωρία, να πατούν σε πτώματα
Αχ πατρίδα μου θυμάμαι τ’ Άγια σου τα χώματα…