Πουλί θα γίνω να χαθώ
άνοιξη να ζητήσω,
ταξίδι μες στον ουρανό
όνειρο να σε χτίσω.

Από το σμήνος θα κοπώ
φόβε να σε νικήσω,
ζωή μου όσα σου χρωστώ
ώρα να στα ξοφλήσω.

Όσοι είμαστε ταξιδευτές
και του ονείρου εραστές,
δικά μας τα οράματα
δικά μας και τα κλάματα.

Κομμένο το ένα μου φτερό
όμως δεν θα λυγίσω,
ξηλώνω τ’ άλλο μου μισό
κόσμε να στο χαρίσω.

Από τη λάσπη μου θα βγω
άστρα να σας αγγίξω,
της νύχτας μου το σκοτεινό
σαν αστραπή να σκίσω.

Όσοι είμαστε ταξιδευτές
και του ονείρου εραστές,
δικά μας τα οράματα
δικά μας και τα κλάματα.