Μου είχες πει πως μ’αγαπούσες
ήμουν τα πάντα εγώ για σένα
σφιχτά τα χέρια μου κρατούσες
κι όρκους τα χείλη σου μου λέγανε

Τρελή από έρωτα γινόμουν
φιλιά και χάδια όταν μου έδινες
κι ούτε στιγμή δε φανταζόμουν
πως την αλήθεια δε μου έλεγες
δεν έλεγες

Αδικα, τα χρόνια που σου χάρισα
όλα άδικα
που μέσα στο δικό σου ψέμα χάθηκα
δεν πρόκειται κοντά σου πια να μείνω
ούτε λεπτό
Σου λέω άδικα
τα λόγια σου μαζί μου χάνεις άδικα
μου φτάνει που για μια φορά τρελλάθηκα
και άλλο θύμα ψάξε τώρα για να βρεις
τα ίδια να της πεις

Σε ξένες αγκαλιές γλεντούσες
από το πλάι μου όταν έλειπες
κι αλλού τον έρωτα πουλούσες
μα ενοχές ποτέ δεν ένιωθες
Τώρα συγχώρεση γυρεύεις
για τη ζωή μου που τη διέλυσες
μια ευκαιρία ζητιανεύεις
το έργο σου δεν αποτέλειωσες
δεν τέλειωσες

Αδικα, τα χρόνια που σου χάρισα
όλα άδικα
που μέσα στο δικό σου ψέμα χάθηκα
δεν πρόκειται κοντά σου πια να μείνω
ούτε λεπτό
Σου λέω άδικα
τα λόγια σου μαζί μου χάνεις άδικα
μου φτάνει που για μια φορά τρελλάθηκα
και άλλο θύμα ψάξε τώρα για να βρεις
τα ίδια να της πεις

Άδικα
τα λόγια σου μαζί μου χάνεις άδικα
μου φτάνει που για μια φορά τρελλάθηκα
και άλλο θύμα ψάξε τώρα για να βρεις
τα ίδια να της πεις