Συνορεύω με τη λήθη
κι ατενίζω την ανάμνηση.
Πώς αλλάζει έτσι η σταθερότητα;
Περίεργη η φύση της
κι αλίμονο στην ιδιότητά της.
Υπόσχεται τη συνέχεια,
Μα σε καταδικάζει στην αέναη
Επανάληψη