Δεν έχω τίνος να το πώ.
Το γυάλινο ποτήρι έμεινε άδειο.
Απείραχτο το πιάτο στο τραπέζι
το τραπεζομάντηλο , η πετσέτα , το πικρό ψωμί.
Ένα μαχαίρι χλώμιασε χωρίς μιά λάμψη.
Πέρα μακριά, χιλιάδες δείχτες δείχνουνε μεσημέρι.
Ωρα φαγητού , ώρα μεσημεριού κι εσύ δεν φτάνεις
Μήπως το τρένο άργησε? Πάντα κινούσες με τα πόδια.
Μήπως τα πόδια απόστασαν ? Πάντα κινούσες με τα μάτια.
Μήπως τα μάτια σβήστηκαν?
Ανησυχώ, τρομάζω κι εγώ την ξέρω την αλήθεια.
Όμως δεν έχω τίνος να το πώ.
Το γυάλινο ποτήρι έμεινε άδειο.
Απείραχτο το πιάτο στο τραπέζι
το τραπεζομάντηλο , η πετσέτα , το πικρό ψωμί.
Δεν έχω τίποτα να περιμένω.
Κάπου στα μάτια μου, κυλούν σταγόνες από μοναξιά.