Από τ’ αυτί μπαίνει
τα μάτια ξέρουν να φυλάγονται
από παράξενα κουρδίσματα
νύχτες εκλογών
όπως ο κλειδαράς που βρήκες
να κρέμεται απ’ την πόρτα
όσο ήταν το παιδί σχολείο
(πάλι καλά, να λες)
κι ήταν κι αυτή η άμμος
που πάτησες Γενάρη μήνα
κι έχωσες στις τσέπες για να ‘χεις
να πιάνεις
Αλλιώς λες είν’ τα χώματα του νότου
κι εγώ χρειάζομαι ουρανό
Την ανάγκη σου την αγάπησα
αυτή είναι που με θέλει